Lieve bloglezers! Het is alweer een tijdje geleden sinds onze vorige update, dit mede door een grote storing bij de site die ons blog een paar weken offline heeft gehaald. Inmiddels is het deels weer goed en kunnen we jullie dus weer even bijpraten! Het wordt ons laatste blog, want 14 augustus komen wij alweer aan op Schiphol en komt deze geweldige reis tot een einde... Maar snel door over China! We vroegen ons visa aan in Macau. Macau is een landje wat onder China valt, maar wel zijn eigen munt en visa heeft (net zoals Hongkong). Dat het de komende weken in China nog best lastig zou worden merkten we direct: alle tekst stond in Chinese tekens en bijna niemand spreekt er Engels! Voor basale dingen als eten bestellen en een hotel vinden moesten we de enige engelssprekende chinees vragen bepaalde zinnen op te schrijven in het chinees op een papiertje. Soms wisten we zelf niet eens wat er op het papiertje stond en wat we nou eigenlijk aan het vragen waren... Maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen!;) Macau zelf staat bekend als "Las Vegas of the East", dus we grepen onze kans om een uitgebreide casinotocht te organiseren. We mogen dan econometristen zijn, maar dat heeft ons duidelijk niet geholpen want na een paar uur waren we helaas door ons budget heen! De volgende dag trokken we China in. Tot aan Moskou zullen we geen vliegtuig meer pakken en de 17.000km afleggen per bus, boot en vooral trein. We begonnen bij de Dragons backbone rice teraces, rijstvelden echt zoals je ze in de film ziet, schitterend! Daarna verruilden we de bus voor de boot en pakten we een relaxte riviercruise op de Yangtze River: de langste rivier van China. In 4 dagen tijd voeren we stroomopwaarts richting de grootste stad aan de rivier: Chongqin. Het heeft maarliefst 33 miljoen inwoners! En inderdaad, wij hadden er ook nog nooit van gehoord... Typisch China: lekker volgepropte steden;) In Chongqin blijven we ook maar kort om snel in de buurt de reuze panda's te bewonderen! Onder China's must sees hoort natuurlijk ook het terracotta leger. Dit zijn duizenden beelden die ze hebben teruggevonden in de grond. Ze vormen samen een superleger om het graf van de eerste keizer van China te beschermen tegen geesten na zijn dood. Bizar om de duizenden jaren oude beelden in de ogen te kijken! Dat oude Chinese keizers machtig waren bleek verder ook uit de verboden stad in Beijing. Hier leefden keizers met duizenden concubines (net woord voor "jonge knappe dames om te bezoeken als zijn werkelijke vrouw hem verveelt") en honderdduizend bedienden! Enorm bijzonder om deze ommuurde stad te bezoeken! Een wat minder bekende schat van China is een oeroude stad genaamd Pingyao. Hier kun je met relatief weinig andere toeristen genieten van de echte oude sfeer van China. De oude gebouwen waren heel sfeervol en sommige lichtten in de nacht prachtig op! Onze allerbijzonderste nacht in China was toch wel de laatste, die brachten we namelijk door op de Chinese muur! En niet zomaar een deel van de Chinese muur, maar één volledig onbekend voor toeristen. We hadden alle pracht volledig voor ons zelf!:) Zeker de zonsopkomst zien was voor ons enorm spectaculair! Na al deze heerlijke ervaringen was het tijd om van Chinese tekens over te gaan naar Cyrillisch (russisch) schrift: we reisden af naar Mongolië! Het Cyrillisch valt redelijk te lezen als je de vertaling naar ons alfabet kent (zo is een b een v, een p een r en een h een n). Vanuit Ulaanbaatar vertrokken we met gids en driver om twee weken door te brengen als nomaden. Dit betekende dan ook geen stroom of wifi, zelden een douche (en dus ook lekker stinken met z'n allen) en veel, HEEL veel melk drinken. Vers gemolken nog warm van het paard met de stukjes er nog in, hmm jammie! Gelukkig konden we die 'bijzondere' smaak wegspoelen met zelfgestookte (met behulp van melk uiteraard) vodka, want daar zijn de Mongolen dol op. Mongolië zelf is een land met werkelijk de ongereptste natuur die wij ooit gezien hebben. Je kunt uren rondrijden en helemaal niemand om je heen zien. Het enige wat je tegenkomt is hier en daar een kudde geiten of kamelen. Dit terwijl je kilometers alle kanten op kunt kijken, er is namelijk helemaal niets! Behalve prachtige natuur dan. De nachten brachten we door in onze eigen tent of bij een nomadenfamilie in een ger (een traditioneel mongolische tent). Ons vervoer bestond regelmatig uit een paard, zo hebben we 3 dagen over de vlaktes gegaloppeerd en kuddes met yakkoeien opgedreven. Daarnaast hebben we ons zelfs een dag per kameel vervoerd door de woestijn van Mongolie. We waren dan ook heel verbaasd toen we ineens ijs tegenkwamen! We zijn het er beiden over eens: als je van wilde natuur houdt mag je Mongolië echt niet missen! Jullie horen het, we hebben een geweldige tijd hier! Nog 1 land te gaan, maar het kan nu al allemaal niet meer stuk. De rest van de verhalen zullen we jullie vertellen wanneer we terug in Nederland zijn! We willen jullie bedanken voor het trouw lezen van onze blogs! Wij hebben er erg van genoten om via deze manier een beetje contact met jullie te houden:) We missen jullie, maar we zijn onderweg naar huis! Kusjes en (nu pas kunnen we het zeggen:) tot snel! Erwin en Ilse