Ha apparaatjes!

Hoe gaat het met jullie?! Het heeft even geduurd, maar hier is een nieuwe update van onze belevenissen! De laatste keer zijn we gebleven bij onze aankomst op Bali, dus daar zullen we de draad weer oppakken;)

Op Bali is zeker een hoop te doen! We hebben dan ook niet stil gezeten tijdens onze dagen daar. Zo heb je daar een prachtige watertempel midden op een meer, bijgenaamd 'The Water Temple' (duh). Zeker de scooterrit hierheen was mooi, we reden dwars door de rijstvelden. Onderweg werden we aangehouden door de politie die ons een flinke geldsom probeerde af te troggelen en dreigde onze rijbewijzen in te houden als we niet betaalden. Wat corrupt zeg! Gelukkig waren we hiervoor gewaarschuwd door Bali-ervaringsdeskundige Truus en hebben we ons niet laten bedotten; op Ilse's vraag waarom ze buiten ons niemand anders aanhielden voor de controle konden ze niet veel anders dan lichtelijk beteuterd ons onze rijbewijzen teruggeven en de boete 'omzetten in een waarschuwing'. Naast het bezoeken van tempels zijn we op Bali ook voor een dag in de huid van een Balinese houtbewerker gekropen en hebben we geprobeerd een prachtstuk in elkaar te zetten. Naast dit alles staat Bali natuurlijk ook alom bekend om zijn romantische activiteiten! Het allergaafste op Bali was dan ook ons romantische diner op een privéstrand in een 18e eeuws hemelbed omringd met tientallen kaarsjes. Op deze plaats hebben we ook besloten om op zoek te gaan naar een huisje om samen te wonen!:D (geen zorgen: in Nederland hoor!;) )

Na Bali volledig verkend te hebben vlogen we door naar ons volgende eiland van Indonesië: Java. Daar hebben we een paar dagen doorgebracht bij Erwins achteroom die in Jakarta woont: Nico. Hoe ongelofelijk het ook klinkt, bij Nico voelde het even als een klein stukje Nederland. Zo aten we hagelslag bij het ontbijt en lag er een Nederlandse Donald Duck op de salontafel. Ook Jakarta zelf heeft veel subtiele hints naar Nederland, er is nog duidelijk te zien dat Indonesië zo'n belangrijke kolonie van Nederland is geweest. Zo zijn er oude Nederlandse ophaalbruggetjes, kun je bitterballen en poffertjes eten (konden we uiteraard niet links laten liggen), is fietsen een attractie en kwamen we zelfs een man tegen die perfect Nederlands sprak (inclusief Brabants accent, keigezellig!). We hebben erg genoten van onze tijd in Jakarta, dus familie Schermers: nogmaals bedankt voor jullie gastvrijheid!

Natuurlijk omvat Indonesië meer dan alleen Bali en Jakarta, dus hebben we ook de omgeving bezocht. We beseften ons dat Indonesië het laatste land van onze reis was met de mogelijkheid tot genieten van zee en strand. Oh nee! We moesten en zouden deze laatste kans aangrijpen om nog een allerlaatste keer te genieten van een paradijselijk strand! We boekten een paardaagse trip gedaan naar de nabijgelegen "Thousand Islands", want wat klonken deze ons goed in de oren! Eenmaal hier aangekomen hebben we er een eendaagse trip van gemaakt... Waarom? Na aankomst werden we ons er helaas al snel van bewust dat ons afscheid wat anders zou zijn dan we ons hadden voorgesteld. Waar we hoopten witte stranden en azuurblauwe zee te zien, zagen we afvalhopen en bruine vloeibare derrie. Wat was dit eiland verschrikkelijk vervuild zeg! Na een tevergeefse poging om toch nog te zwemmen viel ons op dat er van alles lag, maar geen enkele plastic fles. Slechts de etiketjes. Nico vertelde ons eerder dat er soms plastic flesjes in het frituurvet worden gegooid om de kroepoek lekker krokant te maken (wie bedenkt zoiets?). Wij kregen een vermoeden waar alle flesjes van het strand heen waren gegaan... Verder bleek niemand Engels te spreken op het eiland, werden we aangestoken door een mannetje met een fikse verkoudheid en was het nog knap lastig om een slaapplaats te vinden. Nadat we vervolgens opvallend krokante kroepoek bij onze Nasi Goreng kregen, besloten we maar terug te keren naar Jakarta. We besloten het binnenland op een andere manier te verkennen: een gave trip op Java was onze treinreis naar studentenstad Yogjakarta. Hier hebben we ook de beroemde Borobodur en Prambanan tempels bezocht.

Vervolgens was het dan echt tijd om de mooie eilanden te verruilen voor het binnenland; we vlogen naar Laos. Jullie vragen je misschien af: 'Waarom Laos?'. Klopt, het stond in eerste instantie ook niet op de planning. Van andere reizigers hoorden we leuke verhalen en dat haalde ons over. Één van die verhalen was motorrijden! Dit kan in Laos zonder rijbewijs en vanaf je 15e! Let's do this! Voor korte tijd crossten we over de Laossaanse "snelwegen" (lees: zandweggetjes met bizar veel kuilen in en geiten op de weg). Verder hebben we de stad Vang Vieng bezocht, wat bekend staat om het zogenaamde tuben. Dit houdt in dat je in een oude tractorband van de kolkende rivier afgliert. Langs de oever staan de nodige barretjes om je dorst te lessen met gratis whiskeyshots. Kortom: een erg gezellige tijd! (Wel met alleen westerlingen, de originele bevolking hoef je niet aan het bier te verwachten!) Ook hebben we in Vang Vieng letterlijk bergen getrotseerd tijdens het rotsklimmen! Dat was fysiek erg uitdagend maar het uitzicht vanaf de top na meters klimmen was geweldig.

Van "Aziatisch Chersonissos" Vang Vieng reisden we door naar de culturele hoofdstad van Laos: Luang Prabang. Vroeg in de ochtend kun je hier voedselgiften aanbieden aan de plaatselijke boeddhistische monniken. Heel de bevolking doet hier aan mee, mooi om te zien hoe vrijgevig mensen zijn. In Luang Prabang hebben we ook de eerste voetbalwedstrijd van het wk gekeken. Helaas was er sprake van een avondklok in Laos en werd de wedstrijd om 02:00u 's nachts uitgezonden, dus konden we niet in het café kijken. Maar dat hield ons uiteraard niet tegen: na lang zoeken vonden we één van de weinige tv's met kabel bij een vriendelijke Laossaan waarvan we gelukkig gebruik van mochten maken. De Laossaan bleek ook groot fan van het Nederlands elftal, dus zijn we midden in de nacht met 3 man sterk 5 keer hard uit onze plaat gegaan toen oranje Spanje inmaakte!

Na Luang Prabang hebben we twee dagen in een slow ferry de Mekong rivier op gevaren naar één van de meest legendarische activiteiten van zuid-oost Azie: The Gibbon Experience. Hierbij verken je de jungle op een hele speciale manier, namelijk via honderden meters lange ziplines! Na een flinke klim glijdt je met hoge snelheid aan een staalkabel zo'n 500 meter over de bossen heen en voel je je zo vrij als een vogel. Wat een mooie uitzichten hebben we gehad! 's Avonds sliepen we onder de vele sterren in een open boomhut, tientallen meters boven de grond. Zeker eentje voor in onze top 5 van bijzondere overnachtingen! Gibbons hebben we overigens verder niet gezien, maar een gave experience was het zeker!

Vanuit Laos wilden we graag een vliegticket naar Macau (China) boeken, maar we kwamen erachter dat dit veel goedkoper kan vanuit Thailand dan vanuit Laos. We besloten dus om in Thailand ook nog een paar daagjes mee te pakken en per bus staken we de grens over. In de korte tijd dat we er nu zijn hebben we al heel veel toffe dingen gedaan, dus we hebben zeker geen spijt gekregen van dit besluit. Zo hebben we in de stad Chiang Rai een sprookjesachtige witte tempel bezocht. Van de buitenkant leek ie net van ijs! In Chiang Mai (niet te verwarren met Chiang Rai) zijn we naar een avondshow geweest met de beroemde thaise "ladyboys" die zongen en dansten in mooie showjurken met glitters en verentooien. Je moet er een beetje open-minded voor zijn, maar wij vonden het een leuk spektakel! Vooral mooi om te zien hoe deze mensen ervan genieten dat ze zo zichzelf kunnen zijn. Verder hebben we in Chiang Mai een meditatieles gevolgd van een boeddhistische monnik en hebben we ook veel dieren bekeken. In The Tiger Kingdom konden we met echte tijgers op de foto! En je kon ook echt met ze "kroelen":). Verder hebben we olifanten verbazingwekkend goede zelfportretten zien schilderen en zelfs balletjes met ze overgegooid!

Jullie horen het, we maken nieuwe avonturen mee in een hoog tempo! Morgen vliegen we alsnog richting Macau om China in te gaan en zullen de tijden dat we met ons Engels ergens komen waarschijnlijk over zijn. Over op handen en voeten dus!;) We missen jullie allemaal wel hoor! Juichen voor Holland is toch niet hetzelfde zonder een goede oranje crew!

Kusjes en veel liefde uit Azië,

Erwin & Ilse