Ha die bloglezers!

Allereerst: wat ontzettend leuk om al jullie reacties op onze foto's en verhalen te lezen! We genieten daar echt heel erg van, bedankt daarvoor dus!:)

Vandaag posten we vanuit de grens van Nepal met Tibet een nieuwe update! Zoals jullie weten zijn we vlak na onze vorige blog aan een brute trektocht begonnen waarin we ruim 3000 meter omhoog gelopen hebben. Het was een prachtige tocht door oorspronkelijke Nepalese herdersdorpjes, dichtbegroeide oerwoudvalleien en besneeuwde bergtoppen. Soms was het erg zwaar maar het was bovenal een onvergetelijk mooie ervaring. Hier volgt een kleine greep uit de verhalen van wat we allemaal beleefd hebben.

Op de tweede dag van onze voettocht moesten we meer dan 1700 meter omhoog klimmen, wat gelijk staat aan een dag met 7 uur lang traplopen! Na zo'n zware klim vonden we dat we wat lekkers verdiend hadden en dus bestelden we een heerlijke "westerse" maaltijd: pizza met kip. Nog geen kwartiertje later werd voor onze ogen een kip bij zijn lurven gevat. Na flink gekrijs werd het beestje de mond gesnoerd en lag ie ondersteboven in een emmer (zie foto's). Kortgezegd: de kip op onze pizza was vers.

De volgende ochtend stonden we om half 6 op om naar een bergtop te klimmen; ons werd namelijk verteld dat de zonsopgang vanaf ‘Poon Hill' onbeschrijflijk mooi is. Na ongeveer een uur op lege maag traplopen voor dag en dauw en door de eeuwige sneeuw heen hadden we de top van de berg bereikt. Onze moeite werd flink beloond: de zonsopgang zien op Poon Hill is inderdaad het mooiste wat je je maar voor kunt stellen! We hadden prachtig uitzicht op alle besneeuwde bergtoppen in het Annapurna gebergte onder het licht van de opkomende zon.

Van het vriezende Poon Hill vervolgden we onze weg naar de hot springs van Jinhu die we na 3 dagen lopen bereikten: heerlijke warmwaterbronnen waarin we uitgebreid konden relaxen. Na urenlang weken in het warme water tot we door en door gerimpeld waren en een mooi rood kleurtje van de zon hadden gekregen, kropen we ons bedje in om de volgende dag onze voettocht te vervolgen. Na in totaal 7 dagen gelopen te hebben kwamen we terug aan in Pokhara. We willen Remco en Sylvia enorm bedanken voor het sponsoren van deze geweldige wandeltocht door de Himalaya! Deze trekking maakte onze Nepal-ervaring echt compleet.

In Pokhara hebben we vervolgens 4 dagen doorgebracht. In die dagen hebben we onder andere een wandeltocht gedaan naar de World Peace Stupa (bedankt voor de tip, Masum!) en hebben we rondgedoold in een grot met duizenden vleermuizen waar je jezelf via een gat van een halve meter doorsnee naar buiten moest wurmen. Daarnaast hebben we Ilse's verjaardag gevierd met een heerlijke Nepalese Birthdaycake, bruinbakken in de zon en een hoop cocktailtjes tijdens happy hour.;)

Op zondag zijn we met een (propvolle) lokale bus voor nog geen 50 cent per persoon naar Bhaktapur gereisd. Bhaktapur is een oude stad uit de middeleeuwen waarin alles nog precies eruit ziet zoals een paar honderd jaar geleden. Dat betekent: huizen met veel hout, oude tempels, smalle steegjes, oude mannekes en zulke kleine deuren dat we bijna moeten hurken om er met onze backpacks doorheen te kunnen! Ook zag je er nog veel authentieke beroepen als pottenbakken en houtbewerking. 's Avonds kwamen we erachter dat Nepalezen ook wel weten hoe ze een feestje moeten bouwen: bij een bruiloft gaat de hele familie onder begeleiding van een swingende band dansend door de straten van de stad.

Inmiddels hebben we onze weg voortgezet richting de grens met Tibet. Onderweg hebben we geslapen in een guest house van een lieve oude man die ons als zijn familie bestempelde. Morgen staat ons een spectaculaire bungeejump van 160 meter boven de rivier Bothe Koshi te wachten, waarna we raftend van diezelfde rivier terug zullen keren naar Kathmandu. Daar zullen we het Holli Festival gaan meemaken, waarbij iedereen elkaar 3 dagen lang bekogelt met kleurenpoeder en waterbalonnen. Maandag zullen we doorvliegen naar Yangon (Myanmar).

Zoals jullie horen: we hebben het goed naar ons zin, maar we missen jullie natuurlijk wel! We hopen snel weer iets van ons te laten horen, maar of er wifi is in Myanmar weten we nog niet...

Liefs,
Erwin & Ilse